Adam Macedoński i Aleksander Szumański – z siedmiu pagórków fiesolskich

(…)

“Adam Macedoński i Aleksander Szumański z siedmiu pagórków fiesolskich” to książka niezwykła. Opowiada o losach dwóch chłopców w okresie ich 6-7 i 10 lat, wplecionych w barwy swojego miasta Semper Fidelis ? Zawsze wiernego Lwowa. Tam się obaj urodzili, tam wychowali i tam wspólnie spędzali czas niewinnego dzieciństwa. Ich losy splatały się również w igraszkach w Parku Kościuszki, zwanym też Ogrodem Jezuickim.

Wywodzimy się z lwowskich patriotycznych rodzin. Ojciec Adama, Władysław Macedoński był policjantem Policji Państwowej we Lwowie.

Mój ojciec Maurycy Marian Szumański był ginekologiem-położnikiem, docentem w katedrze profesora Adama Sołowija na Uniwersytecie Jana Kazimierza.

Profesor Adam Sołowij był najstarszym profesorem lwowskich wyższych uczelni, wśród zamordowanych profesorów 4 lipca 1941 roku na Wzgórzach Wuleckich we Lwowie przez ukraińsko ? hitlerowski batalion “Nachtigall” (Słowik).

Mój ojciec został zamordowany przez hitlerowców 4 listopada 1941 roku. Mama patriotyczna pedagog lwowskich szkół powszechnych i średnich uczyła historii Polski.

(…)

Notki biograficzne z książki

ALEKSANDER SZUMAŃSKI

Ur. 1931 r. we Lwowie, w rodzinie inteligenckiej; ojciec docent me­dycyny zamordowany przez hitle­rowców we Lwowie. Od 1941 r. mieszka w Krakowie. Poeta, krytyk literacki, niezależny publicysta, korespondent polonijnej prasy amerykańskiej, redaktor „Kreso­wego Serwisu Informacyjnego”, członek Związku Piłsudczyków. Z wykształcenia inżynier, absolwent Politechniki Krakowskiej.

Autor około 4000 wierszy publi­kowanych w książkach poetyckich, w prasie krajowej i zagranicznej. Swoje wiersze prezentował na licz­nych spotkaniach autorskich w kra­ju i za granicą, również w rodzin­nym Lwowie.

NAJWAŻNIEJSZE PUBLIKACJE:

„Odlatujące ptaki” poemat miłosny (1997); „Fotografie polskie” poe­mat martyrologiczno – niepodleg­łościowy (2000); „Przeżycie” – proza (2000); „Kraków i Żydzi” – proza (2001); „Wiersze i ballady miłosne” cz. I – III (2003, 2004); „Amerykańsko-lwowskie wyznania miłosne oraz inne niespełnienia” – poemat miłosny (2004) Odznaczony m.in.Medalem Komi­sji Edukacji Narodowej (2006).

ADAM MACEDOŃSKI

Ur. 1931 r. we Lwowie. Od 1940 r. mie­szka w Krakowie. Poeta i grafik, publi­kował wiersze i rysunki m.in. w „Prze­kroju”. Absolwent Liceum Sztuk Plas­tycznych w Krakowie, studiował na ASP i UJ. Od lat szkolnych zaan­gażowany w działalność patriotyczną i antykomunistyczną.

W 1960 r. uczestniczył w obronie krzyża w Nowej Hucie. Był pomysłodawcą i wyda­wcą pisma „Krzyż Nowohucki” Od 1976 r. współpracownik KOR i ROPCiO. W 1978 r. współwydawca „Biuletynu Katyńskiego” i współzałożyciel Instytutu Katyńskiego.

Od 1980 r. członek NSZZ Solidarność, działacz Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania. W stanie wojennym inter­nowany. W 1984 r. współtworzył w Krako­wie Inicjatywę Obywatelskąw Obronie Praw Człowieka „Przeciw Przemocy”. W 1986 r. założył w Krakowie „Rodzinę Katyńską”, w 1989 r. był jednym ze współzałożycieli Niezależnego Komitetu Historycznego Badania Zbrodni Katyńskiej.

Odznaczony Medalem Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej nadanym przez Radę Polskiej Fundacji Katyńskiej, Medalem Ko­misji Edukacji Narodowej i Krzyżem Ko­mandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Uhonorowany przez IPN tytułem Kustosza Pamięci Narodowej.

Wstęp

…My jesteśmy z polskiej Florencji

Z miasta siedmiu

pagórków fiesolskich,

z miasta muzyki, inteligencji

i najpiękniejszych kobiet polskich.

Z miasta talentów; ideałów,

temperamentowi błyskawic

i teatru i gwiazd i zapałów

i tej „Panoramy Racławic” –

O, śliczny oleodruku!

My jesteśmy z miasta poezji

co się u nas rodziła na bruku,

jakby kamień się zmieniał

w natchnienie,

a natchnienie wsiąkało w kamienie

i pomnikiem w sercu miasta stoi.

My jesteśmy z tej jedynej Troi

z tej jedynej na cały świat,

którą kiedyś, w śmiertelnej potrzebie,

Hektor zdołał przed wrogiem obronić

A miał wtedy piętnaście lat…

Marian Hemar „Strofy Lwowskie”

*Fiesole – miasteczko we Włoszech, w Toskanii, na malowniczych wzgórzach, z których rozciąga się widok na Florencję. Liczy ok. 15 tysięcy mieszkańców. Fiesole ma starożytny rodowód, zostało założone przez Etrusków prawdopodobnie w VII wieku p.n.e. lub nawet wcześniej. Pierwsze zachowane o nim zapisy datują się na 283 r. p.n.e.; nosiło wtedy nazwę Faesulae. Nim założona została Florencja było ważną miejscowością na Półwyspie Apenińskim. O dawnej świetności Fiesole świadczą pozostałości murów etruskich z IV wieku p.n.e i ruiny teatru rzymskiego z I wieku p.n.e.

Dodaj komentarz