Krystian Leonard Chrzan, Obywatelska, nr 211, 31.01.-013.02.2020 r.

Kornel Morawiecki urodził się 3.05.1941 r. w Warszawie. Rodzice Michał Andrzej (1914-1977) i matka Jadwiga z Szumańskich (1912-1975) zawarli związek małżeński w Warszawie w styczniu 1939. Państwo Morawieccy mieszkali na Pradze w niewielkim mieszkaniu przy ulicy Mińskiej 26/14. Ojciec z małą maturą był tramwajarzem, a matka udzielała lekcji języka angielskiego. Ojciec we wrześniu 1939 r. został zmobilizowany, udało mu się uniknąć wzięcia do niewoli.

W latach 1954-1958 uczęszczał do Liceum im. Adama Mickiewicza na Saskiej Kępie. Po maturze, w wieku 17 lat zdawał bez powodzenia na Wydział Lekarski Akademii Medycznej w Warszawie. Nie mógł jeszcze w tym samym roku zdawać na interesujący go kierunek studiów w Warszawie. Dlatego wybrał Wydział Fizyki Uniwersytetu Wrocławskiego, na który go przyjęto.

W 1959 r. ożenił się z Jadwigą, nauczycielką chemii. 31.10.1963 uzyskał dyplom magistra nauki na podstawie pracy „Przybliżona metoda obliczania całek funkcjonalnych”. W październiku 1963 został przyjęty na staż w Instytucie Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu Wrocławskiego, a następnie na studia doktoranckie (1964-1968). Dzięki staraniom opiekuna naukowego prof. Jana Rzewuskiego, rektor Uniwersytetu Wrocławskiego, Alfred Jahn powołał Kornela Morawieckiego na stanowisko starszego asystenta w Katedrze Geometrii na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii na okres 1.10.1968 r.-

30.09.1971 r. Na podstawie rozprawy doktorskiej „Funkcjonalna teoria S-macierzy dla pola wektorowego i elektrodynamiki” uzyskał w dniu

17.03.1971 r. stopień doktora nauk fizycznych i stanowisko adiunkta kontraktowego z uposażeniem 3900 złotych. Za pracę doktorską otrzymał również nagrodę Ministra Szkolnictwa Wyższego.

Od 1.10.1971 Kornel Morawiec- ki rozpoczął pracę w Instytucie Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego. Tę zmianę wyjaśnia opinia napisana przez docenta dr. Andrzeja Krzywickiego:

„Kornel Morawiecki, adiunkt przy Zakładzie Równań Różniczkowych Instytutu Matematycznego Uniwersytetu Wrocławskiego został mianowany na to stanowisko w początku bieżącego roku akademickiego. Mimo, że dr Morawiecki ukończył studia fizyki i doktoryzował się na podstawie pracy z zagadnień fizyki teoretycznej, Rada Instytutu uznała za właściwe wystąpienie o awans na adiunkta i zatrudnienie go na tym stanowisku w Instytucie Matematycznym z uwagi na jego zalety dydaktyczne, zainteresowania matematyczne i korzyść, jaką widzą matematycy w rozwijaniu współpracy z ludźmi zajmującymi się twórczo fizyką teoretyczną. Ponadto uważamy, że właśnie fizyk teoretyk zajmujący się również matematyką najlepiej poprowadzi wykłady z mechaniki teoretycznej, które są mu powierzane. Ponadto poprowadzi wykłady z Analizy Matematycznej dla studentów I roku, ćwiczenia z równań różniczkowych zwyczajnych i cząstkowych, jak również z analizy. Uważam go za wartościowego pracownika naszego Instytutu”.

4.07.1973 r. prof. Stanisław Gładysz, dyrektor Instytutu prosi rektora Politechniki Tadeusza Porębskiego, aby wystąpił do Uniwersytetu Wrocławskiego o zezwolenie na przejście Kornela Morawieckie- go do Instytutu Matematyki i Fizyki Teoretycznej Politechniki Wrocławskiej. Po dwóch miesiącach Rektor Tadeusz Porębski mianuje doktora Morawieckiego adiunktem w Instytucie Matematyki i Fizyki Teoretycznej Politechniki Wrocławskiej z uposażeniem zasadniczym 4000 złotych. Ten sam rektor po dwóch latach pisze: „W związku z zaliczeniem przez Obywatela Magistra (?) wyniku egzaminu na Wydziale Górnictwa studentom nie dopuszczonym do sesji, udzielam Obywatelowi wytknięcia. Pragnę zwrócić uwagę, iż pracownicy są zobowiązani do przestrzegania ustaleń dotyczących procesu dydaktycznego”.

Pomimo wytknięcia rektora doktor Morawiecki otrzymuje w kolejnych latach znaczące podwyżki uposażenia: 4750 zł w 1977, 5850 zł w 1978 i 6500 zł w 1980.

9.01.1982 r. sędzia kpt dr Zygmunt Wiśniewski zawiadamia rektora Tadeusza Zipsera, że postanowieniem Sądu Okręgowego Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu z 8.01.1982 r.

1. postępowanie karne w sprawie cywilnej Kornela Morawieckie- go zawieszono do czasu jego ujęcia;

2. zamieniono środek zapobiegawczy i zastosowano wobec oskarżonego tymczasowe aresztowanie;

3. wszczęto poszukiwania oskarżonego listem gończym.

22.03.1982 r. Pion Służb Pracowniczych wydaje świadectwo pracy: „Kornel Morawiecki był zatrudniony na Politechnice Wrocławskiej od 1.09.1973 do 12.12.1981, otrzymywał wynagrodzenie 6000 + 400 dodatku specjalnego + 1300 dodatki kwotowe. Stosunek pracy został rozwiązany w trybie art. 97 ust. 1 pkt. 5 Karty Praw i Obowiązków Nauczyciela (samowolne uchylanie się od pracy)”.

Od grudnia 1981 r. do listopada 1987 r. Kornel Morawiecki ukrywał się we Wrocławiu i jego okolicach. Po aresztowaniu w dniu 9.11.1987 r. spędził sześć miesięcy w więzieniu i cztery miesiące za granicą. Pod koniec sierpnia 1988 r. wrócił z Wiednia razem z Jerzym Przy- stawą i z paszportem mieszkającego w Stanach Zjednoczonych Kazimierza Głowackiego. Jednak do lata 1990 r. nadal pozostawał w ukryciu.

Po dziesięciu latach przerwy w pracy na Politechnice, Kornel Morawiecki stara się o przyjęcie do pracy w Instytucie Fizyki PWr. I-9. Z intencją jego zatrudnienia wystąpił dr Mirosław Zabierowski kierujący samodzielnym Zakładem Fizyki Teoretycznej na wydziale PPT. Jego starania podjęte u profesorów: Galasiewicza, Czerwonki, Jagoszewskiego, Rzewuskiego oraz rektora Wiszniewskiego spotykały się z odmową. W 1991 r. Zabierowski powrócił do Instytutu Nauk Ekonomiczno- -Społecznych, z którego został wyrzucony w stanie wojennym i podjął ponowne starania o przywrócenie do pracy Kornela Morawieckie- go, tym razem w Zakładzie Socjologii i Filozofii Instytutu Nauk Ekonomiczno-Społecznych 1-22.

„Pan dr Kornel Morawiecki nie zgłosił wniosku o zamieszczenie w świadectwie pracy informacji o której mowa w art. 1 ustawy z 24.05.1989 r. o szczególnych uprawnieniach niektórych osób do ponownego nawiązania stosunku pracy. Upłynął przewidziany na ten cel trzyletni termin”. Zdaniem Zabierowskiego kilkuletnia zwłoka w zatrudnieniu Morawieckie- go była umyślna. Dlatego do wysługi lat Kornelowi Morawieckiemu nie można było zaliczyć uprawnień pracowniczych z okresu pozostawania bez pracy tj. od 12.12.1981 r.- 30.09.1993 r. W procedurze przyjmowania Kornela Morawieckie- go do pracy pojawiła się ponadto trudność formalna. Dr hab. Mirosław Zabierowski poparł Jego zatrudnienie w Zakładzie Socjologii i Filozofii Instytutu I-22: „W zespole Filozofii i Metodologii Nauk Empirycznych pracowali zawsze przedstawiciele wielu dyscyplin humanistycznych, przyrodniczych, a nawet technicznych. Ta interdyscyplinarność pozwoliła rozwijać metodologię nauk empirycznych i filozofię przyrody w niespotykany gdzie indziej – oryginalny, twórczy i odpowiedni sposób”. Jednakże zwrócił uwagę, że w konkursie na adiunkta według ustawy o Szkolnictwie Wyższym powinna wziąć udział osoba, która nie była zatrudniona jako adiunkt (a Kornel Morawiecki był już adiunktem). Stąd Mirosław Zabierowski uważał, że fizyk Kornel Morawiecki powinien być zatrudniony w trybie natychmiastowym a nie konkursowym w Instytucie Fizyki PPT, o co ubiegał się u rektora Andrzeja Wiszniewskiego od jesieni 1990 r.

11.05.1993 r. w głosowaniu dotyczących przyjęcia Kornela Morawieckiego na Radzie Wydziału Informatyki i Zarządzania, 13 głosów było przeciw, 6 głosów było za przyjęciem (nikt nie wstrzymał się od głosowania). Dlatego Dyrektor Instytutu dr Stanisław Balicki i dziekan prof. Ryszard Łubniewski zwrócili się do rektora o podjęcie ostatecznej decyzji. Rektor Andrzej Wiszniewski podjął decyzję o przyjęciu Kornela Morawieckiego do pracy na okres jednego roku akademickiego. Umowę dwukrotnie przedłużano do 30.09.1995 r.

1 do 30.09.1996 r. z pensją 4 300 000 zł. (czy wartość pensji jest prawidłowa?)

30.09.1996 r. Kornel Morawiecki został ponownie przyjęty do Instytutu Matematyki 1-18 Wydziału Podstawowych Problemów Techniki na okres tylko trzech lat. Niestety jego wniosek o przyjęcie do pracy na czas nieokreślony został w głosowaniu odrzucony (7 głosów – za, 9 głosów – przeciw, 0 głosów wstrzymujących się). Dopiero 1.07.1999 r. rektor Andrzej Mulak mianował Kornela Morawieckiego adiunktem na czas nieokreślony z wynagrodzeniem 1650 zł.

W latach dziewięćdziesiątych wprowadzono okresowe oceny nauczycieli akademickich. Kornel Morawiecki był oceniany za okres 1994-1998 r. i 1998- 2000 r. Oceny za działalność dydaktyczną i organizacyjną były dobre lub bardzo dobre. Jednak za działalność naukową były niskie (dostateczna w 1998 i niedostateczna w 2000), ponieważ Kornel Morawiecki w tym okresie nie opublikował żadnej pracy naukowej. W związku z tym dziekan Ryszard Grząślewicz przeniósł dr Kornela Morawieckiego i innych pracowników, dr M. Gewera, dr J: Górniaka, dr M. Lewandowskiego, dr K. Orłowskiego, dr P. Scherwetkę, dr Z. Skoczylasa na stanowisko starszego wykładowcy. Zmiana stanowiska odbyła się za zgodą Kornela Morawieckiego i przy zachowaniu ówczesnego uposażenia (2120 zł).

30.09.2009 r. Kornel Morawiecki na własną prośbę przeszedł na emeryturę.

W ankiecie osobowej z 1993 Kornel Morawiecki podaje:

Odznaczenia: Krzyż Zasługi nadany w 1988 r. przez Rząd RP na Uchodżctwie w Londynie.

Przynależność do organizacji politycznych i społecznych:

Zrzeszenie Studentów Polskich

– w czasie studiów, 1980-1989 – NSZZ Solidarność, 1982-1993 – Solidarność Walcząca, 1990-1991

– Partia Wolności, pierwsze półrocze 1991 r. – redaktor naczelny gazety „Dni”

Spis publikacji i opracowań sporządzony przez Kornela Morawieckiego w 1993 r.

I. Prace z fizyki teoretycznej

1. On functional S-matrix the- ory. Generalization for vec- tor field with mass. Acta Physica Polonica, t. XXIII, 1968 r„ 733-742

2. Fractiónal description of quantum electrodyna- mics in Culomb and Feyn- man gauges. Acta Physica Polonica, t. XXXIX, 1971 r„ 45-58

II. Prace z ochrony środowiska

1. szereg raportów wraz z Prof. Kazimierzem Wojciechowskim na temat rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń gazowych i pyłowych. Podawały sposoby obliczania krótko i długotrwałych stężeń zanieczyszczeń w atmosferze.

2. Morawiecki Kornel, Kiejdan Adam, Wojciechowski Kazimierz, Obliczanie zanieczyszczeń powietrza z uwzględnieniem klas pogodowych i model emisji o różnej geometrii. Cuprum, 1976, nr 6, 46-49

III. Prace z zastosowań matematyki

1. Jastrzębski Tomasz, Kordecki Wojciech, Morawiecki Kornel, Pomierski Roger, Podstawy matematyczne systemu użytkowania i odnowy. Raporty Instytutu Matematyki PWr, 1976, nr 272, stron 117

2. Pomierski Roger, Jastrzębski Tomasz, Kordecki Wojciech, Morawiecki Kornel, Rubaszek Andrzej, Waszkiewicz Jan, Zagadnienia awaryjności parku maszynowego, cz. I, Raport Instytutu Matematyki PWr, 1977, nr 281, stron 118

3. Pomierski R., Morawiecki K., Kordecki W., Rubaszek A., Zagadnienia awaryjności systemów, cz. III, Raport Instytutu Matematyki PWr, 1979, seria SPR nr 4, stron 79

IV. Artykuły i eseje polityczno-społeczne

1. Szereg publikacji w Biuletynie Dolnośląskim w latach 1979-1988

2. Esej polityczny „Walka o serca i umysły” opublikowany w wydawanym w Paryżu kwartalniku Libertas (Ed. Spotkania), 1988r.

3. Zasady ideowe i Program Solidarności Walczącej. Czerwiec 1987

4. Nieopublikowany artykuł analityczno-programowy pt. Uwarunkowania i stan polskiej gry”, styczeń 1989

5. Gramy o los Polski, polemika ze St. Bratkowskim, opublikowana w prasie emigracyjnej w maju i czerwcu 1991

6. Esej polityczny opublikowany w miesięczniku Odra w 1991

7. Program partii Wolności i programy wyborcze z lat 1990-1991

Post Scriptum

W 2000 r. Kornel Morawiecki otrzymał nagrodę jubileuszową za 20 lat pracy w wysokości 75 proc. uposażenia miesięcznego a w 2005 r. za 25 lat pracy. Zatem uznano, że do 2009 roku przepracował 29 lat. Gdyby pracował cały czas do roku 2009 bez przerwy, bez ukrywania się, więzienia i czasu spędzonego na wygnaniu, miałby o dwanaście lat dłuższy czas pracy. W swej autobiografii Kornel Morawiecki tak komentuje okres konspiracji: „Zaległości z lat poświęconych na konspirację, zaczęli też nadrabiać liczni członkowie Solidarności Walczącej. Kilku zostało profesorami, choć większość z tych, którzy gdyby nie stan wojenny na pewno obroniliby doktoraty i habilitacje, już tego nie dokonała. Życiowe zaległości mieliśmy wszyscy. Niesłusznie mało się pamięta o takich kosztach podziemnej działalności”.

Opracowano na postawie akt osobowych dr Kornela Morawieckiego znajdujących się w Archiwum Politechniki Wrocławskiej.

Honorowy Obywatel Trzebnicy

Alicja Grzymalska

24 stycznia 2020 roku w Gminnym Centrum Kultury odbyła się uroczystość wręczenia tytułów „Zasłużony dla Gminy Trzebnica” oraz „Honorowy Obywatel Trzebnicy”. Laureatem został między innymi ś.p. Marszałek Senior Kornel Morawiecki.

Burmistrz Gminy Trzebnica, pan Marek Długozima, wnioskując do Rady Miejskiej o nadanie śp. Kornelowi Morawieckiemu tytułu Honorowego Obywatela Trzebnicy napisał: „Pan Kornel Morawiecki to Niezłomny Wojownik w walce o wolną, suwerenną i niepodległą Polskę. Wspaniały patriota. Człowiek-legenda. Jestem pełen podziwu dla odwagi i determinacji, z jaką Pan Kornel Morawiecki dbał o to, by Polska była krajem wolnym, silnym, dumnym z własnej historii i bogatych tradycji. Waleczny i nieprzeciętnie odważny, a przy tym – z osobistych rozmów z jego bliskimi, córką Panią Anną Morawiecką i synem – Premierem RP Panem Mateuszem Morawiec- kim wiem, że to człowiek łagodny i delikatny, skromny, o dużej kulturze osobistej, rozległej wiedzy, błyskotliwej inteligencji.

Jego postawa szacunku, umiłowania i oddania własnej ojczyźnie zasługują na najwyższe uznanie i podziw, jednocześnie bliskie są wartościom ważnym w Gminie Trzebnica. Myśląc o rozwoju naszej gminy pamiętam, by troska o pamięć historyczną, kultywowanie tradycji, krzewienie postaw patriotycznych, były równie ważnym kierunkiem dla dynamicznych zmian, które w niej zachodzą. Również wychowanie patriotyczne dzieci i młodzieży stanowi jedno z wielu zadań Gminy Trzebnica, podobnie jak budowanie mostów między pokoleniami, czczenie pamięci o historii i bohaterach, wspieranie uniwersalnych wartości miłości do Ojczyzny, zarówno w wymiarze lokalnym, jak i państwowym. Odbywa się to na wielu płaszczyznach i przy okazji różnych wydarzeń angażujących zarówno młodzież oraz dzieci, jak i organizacje kombatanckie, a także całe rodziny. Dbam o to, by upamiętniać symbole, miejsca, ale także i ludzi. Z wymienionych powyżej względów uważam, że nadanie Panu Kornelowi Morawieckiemu tytułu Honorowy Obywatel Trzebnicy jest celowe i zasadne”.

Premier Mateusz Morawiecki w swoim liście przesłanym do uczestników uroczystości napisał:

„Dziękuję, że doceniliście Państwo patriotyzm mojego Ojca przez lata związanego z Dolnym Śląskiem, tutaj działającego w antykomunistycznej opozycji. Jestem dumny, że wyznawane przez Niego wartości urzeczywistniły się w naszej współczesnej, niepodległej Polsce. Dziś możemy czerpać z dziedzictwa wolności i solidarności, którego był współtwórcą. Ojciec odchodził od nas z wielkim pragnieniem pojednania miedzy Polakami. Jesteśmy Mu winni tę troskę i odpowiedzialność za obecny kształt naszej wspólnej Ojczyzny.

Gratuluję również wyróżnionym tytułem Zasłużony dla Gminy Trzebnica. To dzięki Państwa zaangażowaniu i aktywności Trzebnica wciąż się rozwija, jest doskonałym miejscem do życia. To Państwo stanowicie inspirację i przykład jak dbać o małą ojczyznę i współtworzyć wspólne dobro”.

Na pierwszym posiedzeniu Sejmu VIII kadencji (12 listopada 2015 roku) Kornel Morawiecki powiedział: „Niosę Ciebie Polsko, jak żagiew, jak płomienie, gdzie cię doniosę, nie wiem. Po latach 80. donieśliśmy Polskę do naszych dni. Niesiemy Ciebie Polsko, jak żagiew, jak płomienie, gdzie Cię doniesiemy?” – pytał.

I z tym pytaniem zostawił nas, wszystkich Polaków. Z pytaniem, które każdego dnia powinniśmy sobie zadawać.

Opracował: Janusz Baranowski – Tatar Polski, twórca Solidarności, potomek Powstańców Styczniowych, Legionistów, Generałów, Harcerzy, Szarych Szeregów, Żołnierzy Wyklętych