Wolni i Solidarni – Partia polityczna Kornela Morawieckiego. Koło Częstochowa. Dotyczy spraw politycznych ale także historii i przyszłości.
Jako zagorzali czytelnicy i fanowie „Warszawskiej Gazety” udaliśmy się na pielgrzymkę na Jasną Górę zorganizowaną przez twórców i czytelników tejże „Warszawskiej Gazety”.
My, jako partia „Wolni i Solidarni” z Częstochowy nie mieliśmy daleko, bo tylko przez miedzę. Czytaj dalej dr Ewa Kurek z Pielgrzymką „Warszawskiej Gazety” na Jasną Górę (1.06.2018, godz. 13:00)
Z Arael Zurli, autorem książek biograficznych rozmawia Tomasz Zbigniew Zapert, DoRzeczy, 22/274, 28.05-3.06.2018
Aktorkę Heleną Modrzejewską określano mianem ambasadorki Polski. Na wyrost?
– W pełni sobie na to miano zasłużyła. O swojej ojczyźnie pamiętała wszędzie, dokądkolwiek się udawała, i wykorzystywała każdą okazję do opowiedzenia cudzoziemcom o tym nieistniejącym na ówczesnych mapach kraju. Marzyła o wprowadzeniu na amerykańskie sceny sztuk polskich autorów (niestety, nie udało się to z powodu braku dobrych tłumaczeń). Wspomagała finansowo polskie instytucje kulturalne. Czytaj dalej Ambasadorka Polski
Rafał A. Ziemkiewicz, DoRzeczy, 22/274, 28.05-3.06.2018
To wojna, tyle że prowadzona środkami politycznymi. I Polska jak zwykle nie ma planu „B”
Sytuacja międzynarodowa Polski nie jest tak zła, jak wynika to z artykułu Sławomira Cenckiewicza „Zdążyć przed klęską”, zamieszczonego w poprzednim numerze „Do Rzeczy”.
Jest znacznie gorsza. Dziwna sprawa, że autor, który w ocenie historii wykazuje zawsze tyle realizmu, często odwołujący się do Cata-Mackiewicza, w sprawie konfliktu z liderami żydowskimi uległ typowemu dla naszej polskiej niedojrzałości: „Eee, nie może być aż tak źle”. Czytaj dalej Dziwna wojna
Gdy Kwiatkowski zawiera nowy kontrakt, przewidujący sprawne finansowanie, efekty są zdumiewające. Gdynia staje się najnowocześniejszym portem na Bałtyku,., Czytaj dalej Kwiatkowski – tytan rozwoju II RP, cz. II: AZOTY, GDYNIA, COP
Szybki wzlot i równie spektakularny upadek Centrolewu przypomina, że obrona prawa i demokracji to czasem zbyt mało, by zyskać społeczne zaufanie i wygrywać wybory
Tomasz Targański, Newsweek, 23/2018, 28.05-3.06.2018
Była niedziela 29 czerwca 1930 r. Na Rynku Kleparskim w Krakowie zgromadziło się niemal 30 tys. ludzi. Ścisk, upał. Z tłumu od czasu do czasu padały wrogie rządowi okrzyki. Czytaj dalej PO ZAMACHU MAJOWYM: JAK PIŁSUDSKI ZNISZCZYŁ OPOZYCJĘ
do Prymasa, Arcybiskupów i Biskupów Polski dotycząca tego, co jest zabronione żydom mieszkającym w tych samych miastach i okręgach co i chrześcijanie
Miłościwi Bracia, Pozdrowienie i Apostolskie Błogosławieństwo. Czytaj dalej Encyklika papieża Benedykta XIV A quo primum
Waldemar Łysiak, DoRzeczy, 21/273, 21-27.05.2018
Tego tygodnia, w piątek 25 maja, minie równo 200 lat od wielkiej interlożowej (gromadzącej polskich wolnomularzy wszystkich odłamów) fety masońskiej ku czci Tadeusza Kościuszki, którego zwłoki przywieziono właśnie ze szwajcarskiej Soluiy do kraju, by je złożyć na Wawelu. Pytanie: kto był inicjatorem i organizatorem tego ceremonialnego obrzędu? — wydaje się dziś mało ważne, lecz wbrew pozorom jest bardzo ważne. Organizatorką była „republikańska” (zwana też „jakobińską”) loża „Świątynia Izis” — najbardziej wówczas lewicowa wśród polskich lóż. Kilka lat wcześniej (1810-1811) chciała obalić cesarza Napoleona (dobroczyńcę Polaków, któiy A. D. 1805-1807 zdruzgotał militarnie naszych zaborców i przywrócił Polsce suwerenność), a dowodzenie konspiracją oraz powstaniem antynapoleońskim chciała powierzyć dwóm wypróbowanym ,,republikanom”‘, generałom Kościuszce i Dąbrowskiemu. Pierwszy nigdy nie lubił Bonapartego, bo swoim lewackim umysłem brał go za zbytniego konserwatystę i „tyram”, drugi natomiast przestał go lubić w 1807 roku, bo wbrew rojeniom ekswodza Legionów Włoskich cesarz nie jemu, tylko księciu Józefowi Poniatowskiemu, antylewakowi, powierzył dowództwo (ministerialne tudzież liniowe) wojsk Księstwa Warszawskiego. Czytaj dalej Konspiracja
Ewa Polak-Pałkiewicz, DoRzeczy, 21/273, 21-27.05.2018
Prelekcje Mickiewicza wygłaszane w Paryżu były ogromnym wydarzeniem. Do czasu, gdy cieniem na jego życiu nie zaczęła kłaść się działalność w sekcie. Czy za upadkiem polskiego wieszcza stał rosyjski car?
Znalazł się tu z przymusu, nie z wyboru, po długiej podróży po Rosji. Czytaj dalej Triumf i upadek bożyszcza paryżan
Podpisanie przez prezydenta USA ustawy 447 kończy spekulacje na temat stosunku Ameryki do Polski. Odtąd jedynie ludzie żywiący dla Stanów uczucia religijne mogą wierzyć w słowa Trumpa: „America loves Poland!” Czytaj dalej Ameryka nie kocha Polski
Kardynał Karol Wojtyła powiedział nad jego trumną: „Logika życia tego człowieka wymaga, aby modlitwa za jego duszę popłynęła z wawelskiej katedry”.
Spod Zbaraża nad Bałtyk – poprzez politechnikę, chemię przemysłową, stanowiska ministra i wicepremiera – wiodła droga tego wielkiego rodaka. Zostawił po sobie zakłady azotowe, port w Gdyni, COP…
Eugeniusz Kwiatkowski urodził się 30 grudnia 1888 r. w Krakowie, w rodzinie Jana Kwiatkowskiego i Wincentyny z Maszczyńskich. Ojciec, prawnik z wykształcenia, był wówczas urzędnikiem kolejowym, ale rychło został ziemianinem, odziedziczywszy majątek po bracie we wschodniej części austriackiej Galicji i Lodomerii, która w II Rzeczypospolitej wejdzie w skład województwa tarnopolskiego. Eugeniusz miał troje rodzeństwa: starszego brata Romana i młodsze siostry Janinę oraz Zofię. Obydwie dożyły stu lat. Ojciec natomiast umarł w 1903 r. i od tej pory edukacją dzieci – w tym syna, który w przyszłości stał się tytanem rozwoju gospodarczego wolnej Polski – kierowała matka. Czytaj dalej Kwiatkowski – tytan rozwoju II RP, cz. I: MOTOR ROZWOJU II RP