Waldemar Łysiak, DoRzeczy, nr 36, 2-8.09-2019 r.
Zawsze, we wszystkich epokach, istniało LGBT (takie już biologiczne fatum), ale dawniej funkcjonowało „pod kołdrą”, czyli praktykując azyl intymności, co było do przyjęcia, „nolens volens” (chcąc nie chcąc), czyli do tolerowania, i tylko tolerowania (Nicolas Gómez Davila: „Tolerowanie nie powinno polegać na zapominaniu, że tolerowane zasługuje wyłącznie na tolerancję”). Dzisiejsze LGBT to dewiacyjne żądania prawne oraz instytucjonalne (małżeństwa, adopcje, itp.) oraz wulgarna uliczna ofensywa zboczeń i tupetu, prowokująca agresję z premedytacją, gdyż sama będąca agresją śliskiej, wytatuowanej, obnażonej, perwersyjnej golizny. Pośród ludzi normalnych nie ma zgody na tę totalitarną dżumę, i na tenor stosowany przez jej heroldów. Ciche LGBT nie wadzi postronnym. Lecz nie te LGBT, które chce do imentu spaskudzić/zgangrenować nasz świat. Czytaj dalej Nie te LGBT