Wolni i Solidarni

Wiesław Norman, wiceprzewodniczący Wolni i Solidarni, wystąpił na forum dziennikarzy podczas spotkania na Jasnej Górze w auli – sali Różańcowej. Odebrał Brawa!, Oklaski! i tym Oklaskom nie było końca. Czytaj dalej Pielgrzymka Dziennikarzy na Jasną Górę, 26. października 2019 r.

Najmłodsze pokolenie złożyło hołd jako organizacja patriotyczna Narodowcy i Konfederaci. Była to inicjatywa polityczna Konfederaci pamiętają o bohaterach walczących o Wolną Polskę.Nastąpiło złożenie wieńca i pamiątkowe zdjęcie z 1.11.2019 Święta Zmarłych.

Czuwaj!

Bogdan Konopka Warszawska Gazeta, nr 29, 19-25.07.2019 r.

Ukraina nie ma elit ani klasy średniej, która może rządzić państwem. Stan permanentnego chaosu jest tam wpisany w strukturę rządzenia krajem. Finansowanie jej to strata pieniędzy. Czytaj dalej Stracona Ukraina

Barbara Szymańska, Gazeta Częstochowska, nr 42/42, 24.10-6.11.2019 r.

Wszyscy święci! Pochodzący ze wszystkich ras, wszystkich narodów, wszystkich epok, stanów, zawodów… Intelektualiści, mędrcy, władcy, badacze, pastuszkowie, żebracy, możni tego świata i proletariusze, rycerze i zakonnicy, starzy, młodzi, dzieci, matki, żony, wdowy… Gdziekolwiek rośnie wiecznie zieleniejące drzewo wiary, rodzą się święci, najpiękniejszy jego owoc. [Zofia Kossak – „Rok polski”] Czytaj dalej PAMIĘĆ O UMARŁYCH ODRADZA ŻYWYCH

Stanisław Srokowski, Gazeta Obywatelska, nr 204, 25.10-7.11.2019 r.

Odszedł nasz przyjaciel, znajomy, bliski duchowo człowiek, ale odszedł też wybitny polityk, ideowy przywódca całego pokolenia, radykalny działacz antykomunistyczny, przewodniczący konspiracyjnej „Solidarności Walczącej”, Marszałek Senior, filozof, Kornel Morawiecki. Czytaj dalej OCALMY PAMIĘĆ O KORNELU

Robert Sikorski, Gazeta Częstochowska, nr 42/42, 24.10-6.11.2019 r.

W październiku 1919 roku Polska sięgała rzeki Dźwiny, miast: Połocka, Borysowa, nowej stolicy Białorusi Mińska, Bobrujska, Sarny, Równego i Tarnopola. Tymczasem o wiele ważniejsze wydarzenia działy się poza frontem wojny polsko- sowieckiej. Od przewrotu bolszewickiego, czyli od listopada 1917 roku w Rosji trwała wojna sił przeciwników sowietów z wojskami władzy komunistycznej. Czytaj dalej 100-lecie Polski Wolnej

Waldemar Łysiak, DoRzeczy, nr 30, 22-28.07.2019 r.

Bohdan Urbankowski: „PRL jest wyjątkowo sztywna i niezgrabna (…) Partia, która podbiła naród, była sektą i zarazem organizacją militarną, potem stała się władzą cywilną, nie rezygnując z dawnych cech. Strukturalnie ta partia odgrywała rolę wojska najeźdźczego, a bezpartyjni rolę narodu podbitego” (1995)

Andrzej Roman: „PRL była kompletną Paranoją, a jej historia była zapisem choroby” (1990)

Aleksander Małachowski: „PRL to szczytowe osiągniecie tysiącletniej historii Polski” (1993)

22 lipca był głównym świętem narodowym komunistycznej Polski – PRL-u (1 maja był świętem międzynarodowym, a nie narodowym). Państwo to trwało przez prawie pół stulecia, od 1944/1945, lecz nazwę PRL (Polska Rzeczpospolita Ludowa) zyskało oficjalnie dopiero 22 lipca 1952 roku (wcześniej zwało się: Polska Ludowa), o czym mało kto pamięta dziś. Dorosłym obywatelom PRL-u 22 lipca kojarzył się właśnie z hucznymi obchodami, akademiami (fabrycznymi, biurowymi, szkolnymi), ze „wstępniakami” w gazetach (tromtadrackimi) i z całym przynależnym propagandowym picem, dzieciom zaś ze słodyczami Wedlowskimi, bo ta „kapitalistyczna” niegdyś wytwórnia została przemianowana na Zakłady im. 22 Lipca. Skąd się ten 22 lipiec wziął? Ano z 1944 roku. Sowiecki PKWN (Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego), powołany przez sowiecką KRN (Krajową Radę Narodową – zalążek parlamentu komunistycznej RP), 22 lipca ogłosił w Moskwie sygnowany dzień wcześniej manifest, kłamiąc, że ogłasza go w Lublinie, dlatego później zwano ów dokument nie tylko „Manifestem Lipcowym”, lecz i „Manifestem Lubelskim”. Głosił on „ludowi miast i wsi”, że PKWN to tymczasowy naczelny organ komunistycznej władzy wykonawczej w Polsce. Dzięki temu przyjęło się uważanie 22 lipca za początek czerwonej Polski. Czytaj dalej Czar PRL-u (retrospekcja nienostalgiczna)